Je staat in de muziekwinkel. Of je scrollt je suf op een webwinkel. In beide gevallen hetzelfde scenario: jij, twijfelend, tussen een akoestische schoonheid van mahoniehout en een elektrische glimmende Stratocaster die roept als een sirene op speed. En je denkt: wat moet ik kiezen in godsnaam?
Rustig. Zet je neer. Leg je creditcard nog even weg. En laat ons samen beslissen welke gitaar het best bij je past. Niet op basis van wat cool is, maar op basis van wie jij bent (of wil zijn).
Spoiler: er is geen slecht antwoord. Alleen slechte redenen.
De akoestische gitaar: de ruwe romanticus
De akoestische gitaar is als een roadtrip in een oude Volvo: het schokt wat, het ruikt naar hout en melancholie, maar je komt altijd ergens terecht. Geen kabels, geen stekkers, geen versterkers — gewoon jij, zes snaren, en de brutaliteit van het moment.
Voordelen:
- Je hebt niets anders nodig dan je gitaar en je twee handen.
- Ideaal voor kampvuren, slaapkamerconcerten en intieme zelftherapie.
- Vergevingsgezind voor beginners: je hoort alles, en leert daardoor sneller wat niét werkt.
Nadelen:
- Je vingers zullen protesteren. Hard. De snaren zijn stugger.
- Je kan niet fluisteren: een akoestische gitaar is altijd “aan”.
- Moeilijker om stilletjes te oefenen als je huisgenoten haatdragend zijn.
Past bij jou als:
- Je singer-songwriterambities hebt (of denkt dat je de nieuwe Jeff Buckley bent).
- Je graag unplugged bent — letterlijk en figuurlijk.
- Je gewoon wil spelen zonder technische poespas.
De elektrische gitaar: de flitsende verleider
De elektrische gitaar is als die ene vriend die altijd te laat komt maar wél gratis pinten regelt. Licht, soepel, en met eindeloze mogelijkheden. Maar let op: zonder versterker hoor je er weinig van — een elektrische gitaar klinkt zonder stroom als een natte handdoek op beton.
Voordelen:
- Snaren liggen dichter bij de hals: minder vingerpijn.
- Je kan met distortion, reverb en delay spelen tot je een ruimtevaarder bent.
- Oefenen met koptelefoon = vrede met de buren.
Nadelen:
- Je moet investeren in extra spullen (versterker, kabels, effectpedalen als je wil overdrijven).
- Het geluid is minder “puur” — als je daar om geeft.
- Je loopt het risico meer tijd te spenderen aan instellingen dan aan spelen.
Past bij jou als:
- Je droomt van solo’s à la Hendrix of riffs à la Nirvana.
- Je graag experimenteert met geluid.
- Je het niet erg vindt om je woonkamer in een kleine studio te veranderen.
En dan is er nog de klassieke gitaar…
Die met nylon snaren en een bredere hals. Goed voor flamenco, klassiek en Spaanse tapasvibes. Erg vergevingsgezind voor beginners (minder pijn!), maar als je ooit Smells Like Teen Spirit wil spelen, gaat dat raar klinken.
Dus… wat kies je nu als beginner?
Kort antwoord:
- Wil je meteen spelen zonder gedoe? Neem een akoestische.
- Wil je zacht oefenen, rocken met versterker of effectjes? Ga elektrisch.
- Wil je op Spaanse pleinen indruk maken? Probeer klassiek.
Lang antwoord:
Begin met wat je het meeste aanspreekt. Niet met wat “juist” zou zijn. Je leert sneller met liefde dan met logica. En als je twijfelt? Kom het gewoon eens proberen bij StudiOSB — we laten je het verschil horen, voelen en misschien zelfs beleven (licht pathos toegestaan).
Opnamestudio en Gitaarlessen Geraardsbergen 